ANNE AĞLIYOR
Çocukluğunu yaşamadan almış yaşını
Anlayan da olmamış dert telaşını
Damlatmadan siler mübarek yaşını
Gözlerini ufka dikmiş anne ağlıyor.
Bereketli toprakların güzel maralı
Hayata tutunur lakin gönlü yaralı
Aile efradı yüzünden bahtı karalı
Evladına yaşlanmış anne ağlıyor.
Ela gözlerinden hep yaşlar akar
Gördüğü herkese şüpheyle bakar
Gönül çeşmesi, gönül ehline akar
Mutluluk özlemiyle yanan gözler ağlıyor.
Acıyla yaşamak boynunu bükmüş
Çocuk yaşta yaşadığı ne ağır yükmüş
Kader urganını boynundan sökmüş
Bakmaya kıyamadığım gözler ağlıyor.
Hadis timsalidir o İslami vakar, o duruş
Nasip olunca bir nur, olur yeniden doğuş
Hayat girdabında dik dur, davran, boğuş!
Alnı secdede, elleri semada anne ağlıyor.
mstfatabay
Kayıt Tarihi : 23.10.2024 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suskun Kalem şiir kitabımdan
