Anne Acıktım Şiiri - Mehmet Hüsnü Asan

Umman koskoca bir umman
Göz yaşları ırmak dalgaları dağlar olmuş
Ve ıslanıyor yağmurda kaçacak yer yok
Hıçkırıyor ve inliyor “anne” diyerek

Bir anne kucağının sıcaklığını
Annesinin sinesinin kokusunu arıyor
“Anne anne sar beni” diyor “sımsıkı sar”
“Dar gelir oldu bu dünya bana çok dar”

Bütün haşmetiyle dikiliyor göz yaşlarını akıtıyor dimdik
Ve borana tutulmuş bir dağ köylüsü misali direnerek yürüyor.
“Olmaz” diyor “olmaz” bende bende gideceğim ve ardıma bakmadan
“Anne” diyor “anne geliyorum dimdik beni kucağına yine sar'

Kokusunu özlemiş o sıcak ve buğulu kokusunu
Hani şöyle bir çekersinde işte bu benim annem dersin ya o koku
Nerde nerede anne kokusu bir anne tütsüsü olursa işte o an
Bütün engin denizler ağlar ve yağmurlarda ıslanır

“Anne anne gel gel beni sar kollarınla o sıkıntıların çökerttiği sinenle sar
Özledim boran fırtına içimden eksik olmaz oldu
Ürkek bir çocuk bakışı titriyor yüreğimde
Ve haykırıyor anne acıktım anne acıktım”

Bir özlem bir hasret yanık bir türkü bir bozlak
Hangisi aklıma gelse göz yaşlarım ırmak olur yağmurda ıslanırım
Okyanuslar su ben okyanus oldum
Ve toprağına her an dökülüyor sana ulaşıyorum

Kandil geceleri mahyalarını yakıyor minareler
Cuma akşamları yasinler tebareke ve ammeler
Sana okyanus oluyor sana ağlıyor sana adanıyor
Okyanus ıslanıyor bir bardak suyla titriyor soğuktan

Ve şehit olmak istiyor ama gerçek bir şehit
Allah’ın anlattığı şehitlerden gerçek bir şahit
Ölmeden önce gireceği cenneti dünya gözüyle görüp öyle ölenlerden
Ve ölüm ona bir vuslat anı şebi aruz gibi geliyor

Şehadetler yükseliyor okyanuslardan ve yağmurlar okyanusu
Yasinlerle uğurluyor tebareke ve ammelerle
Yağmurlar ağlıyor toprak ağlıyor ve çocuklar
Son sözü söylüyor “Anne acıktım anne acıktım”

Mehmet Hüsnü ASAN
19.10.2003-ŞIRNAK