***Anne*** Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Doğar mı güneş üzerime
Bir daha bilemem anne
Dertler bir türlü yakamı bırakmıyor
Bir daha gülecekmiyim anne

Kulaklarıma sesin gelir yavrum diye
Uzakda olsan sesin hayat verir bana
Benim güzel anam garip anam
Bak yine hüzün düştü yüreğime

Ben bu yalan dünyada
Hayatayken ne olur beni üzme
Üzüpte yüreğimi yakma anne
Hüznün düşüyor her yanıma

Ciğerimi yakıp küle cevirme
Dalımda yapraklar bir bir soluyor anne
Irmaklarda akan sele cevirme
Ağlamaktan göz yaşlarım kurudu anne

Ben sensiz sende bensiz olamıyoruz
Hayat ne garip değilmi anne
Her gece rüyamda görüyorum seni
Ne olur yalnız bırakma beni anne

Herkesin anası yanında geziyor
Geceleri baş ucunda yatıyor
Sabahları birlikte kalkıyor
Ne olur beni yalnız bırakma anne

Sen aklıma geldikçe
Gözlerimde damla damla yaşlar akıyor
Umudum azalırken yüreğime ateş düşüyor
Sensizlik ne zormuş bu dünyada yaşamak anne

İçimde fırtınalar kopuyor anne
Aldığım her nefette senin kokun geliyor
İçtiğim ilaçlar merhem olmaz gönül yarama
Dünyanın en güzel yeri senin yanın değilmidir anne...
Hüseyin yanmaz
19/01/2010