Anne Şiiri - İbrahim İbişoğlu

Gece seni rüyamda gördüm yine.
Elimi attım, tutamadım anne.
Sen öleli oldu tam sekiz sene.
Ne yaptımsa unutamadım anne.

Her gece, her gece niye gelirsin?
Gelirsin, beni almadan gidersin.
Ne çok özledim, onumu bilirsin,
Şu gönlümü avutamadım anne.

Ne kadar özlesemde yokki çarem,
Biliyorum hakkını ödeyemem.
Aklıma gelirsin, yemek yiyemem.
Lokmalarımı yutamadım anne.

Benle hastalanırsın bencileyin,
Sıcacıkta sarardın yavrum deyin,
Küçük tehlikede hoplar yüreğin,
Gönlümce bile düşemedim anne.

Fatihaları dolarım dilime,
Al gülleri almıyorum elime,
Sen halı, sen bahçe oldun yoluma,
Ben üzerinden geçemedim anne.

Her zaman heryerde,önce sen gittin.
Gittin anne bizi perişan ettin,
Bizim için yer tutmakmı niyetin,
Düşündümde ben seçemedim anne.

Şimdi huzurlusun Allah katında,
Cennetim ayaklarının altında,
Banada yer ayırdın mı yanında?
Niyetlendimde göçemedim anne.

26/04/2011