Unutmakla başladı hayat
Seni doğuranı unutmakla
Gece gündüz senin için çabalayanı
Sen aç kalma diye aç kalanı
Unutmakla geçti bayat hayat
Onun verdiği sevgiden bir gram
Onun çektiği acıdan bir gram
Almakla kurtarabilirdi bir hayat.
Pişman olmakla geçeceğini bilse
Boş boş durmazdı
Bir bedel ödese
Ne pişman ne öksüz kalırdı insan
Güneşin batacağını bile bile izlemezse
Güneşin doğuşuna hasret insan.
Kayıt Tarihi : 10.4.2021 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir kelebeğin güzelliği yüzünden bir gün yaşamasıydı acı olan..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!