gökyüzündeki yıldızları görüyor musun anne
ne de güzel parlıyor dostluk gibi
ya şu esen rüzgara ne demeli
yürekleri okşuyor ellerin gibi
aşıkları görüyor musun anne
seninki gibi karşılıksız bir sevgi onlarınki de
peki şu akan nehri görüyor musun anne
gözlerin gibi tertemiz izliyor bizleri...
hatırlıyor musun anne
hayata karşı her zaferimde ödüllendirirdin beni
çeşitli oyuncaklar, eşyalar
ben en çok öpüşlerini
hiçbir karşılık beklemeden beni sevmeni severdim
ama bu sefer hayat kazandı...
sakın üzülme anne ölüyorum
ama olsun buna çok seviniyorum
çünkü sana
çünkü yanına geliyorum...
Kayıt Tarihi : 6.7.2009 16:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürkan Akan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/06/anne-914.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)