Anne Şiiri - Emre Öğüt

Mateme tutuldu gözlerim çocuklar gibi
Benide zamansız ayırdılar anne seni
Bu suskunluğum soluk bensizliğim bunun içindi
Senin içindi en sevdiğim şarkılarla ağlayışım!
Anla! Bu yüzdendir sana koşuşum
Bak gidiyor ölüyor o çok beğendiğin kuşun!
Yüzüme acı acı bakma bana anne
Mezarcanın her cenazeye acımadığı gibi
Çekti kafama milyonlarca duman ellerim
Ben hergünkü ben değilim!
Kafamda deli saçması bir sürü rüzgar
Üzerime çöktü kara bulutlar
İşte varlığım yokuluğum belirsiz!
Dumanıma yeni bir duman ekliyorum
Sigaramı ellerimle sarıyorum!
Eskisi gibi kavgacı değilim anne
Üzülme anne geleceğim birgün yanına bende!
Sen gittikten sonra kimse bana bakmadı anne
Herkes gülüyor neşesi yerindeydi yine
Hiçbirşey olmamış gibi hayat devam ediyordu
Bense çekiliyor köşe ağlıyordum anne
İsyan ettiğim resmidir bu sözlerim
Elime bir beyaz kağıt alıp seni çiziyorum
Arıyorum anne seni neredeysen gelde bitsin hasretim
Yıllar oldu yüzünü göremedim parçalandı hislerim...
Bak yine ezan okunuyor anne başımda kimse yok
Ben yanlızım yine sevmiyor kimse beni annne:(
Hayattan kopardılar beni 3 kuruşa sattılar beni
Yaşıyordumda noluyor sanki ve bırakıpta gittiler beni...

Odam kapkaranlık aciz ruhum gibi
Işığın bekler açacak tohum gibi
Kanım donuk,gözlerim kuru, dilim lal
Değişti tüm çehrem,aldım garip bir hal!
İsyankar ruhumun kara bulutları
Dağılsın gözlerimin eşşsiz umutları
Görülür güneşin hükümleri yer yer
Ne ümit bağladım ben güneşe meğer
Dedim aneme:'Gel gel annem kurtar beni! ''
Görmedim kimsede böyle kederi!
Derde derman diye koştum ona buna
Takıldım yıkıldım kaldım yarıl yolda!
Yoktur başka yolu bulunmaz çare
Rabb'im düşürmesin dertli, aciz hale
Hergün hazandayım artık duamdır yaz
Kabul olsun diye gece gündüz niyaz!
Elinle sil gözlyaşlarımı
Kaldır kafamı bükük koyma başımı
Yıktırma o canım hilal kaşımı
Kaldırdılar yerden naaşını!
Yağmur yüklü bulut gibi gezerken
Yıkılmış benliğim dertten kederden
Acılar üstüste geldi geldikçe
Çekip gitti ümit; sessiz,gizlice!
Sürgülenmiş kabrin kapısı meğer
Açılırmış ümit olursa eğer!
İçimden ses verdimm kendi sesime
Başladım telkine susmaz nefsime!
Artık gözlerimden silinir yaşlar
Bükük kalmamalı yücelen başlar
Gözyaşlarım oldu bir ümit seli
RÜYAMDA GÖRDÜM DÜN GECE ANNE! SENİ! :(