Anne Şiiri - Mehmet Dumanlı

Anne!
Hazan yağmurları gibi çıkıp gittin ya dünyamdan, ansızın,
Hep dururken yüreğimde sevgin, bir de eklendi acı sızın,
Ne anlamı olur sensiz mevsimlerin, baharın yada yazın,
Sen gittin ya, benide bitirdin, ah bitmez içimdeki sızım,

Anne!
Sol yanımda bir sızı vardı, şimdi ise her yanım ağrıyor,
Gönül bu, sus desem susmaz, dur desem durmaz, nafile ağlıyor,
Volkanlara döndü, alev oldu yüreğim, yandıkça yanıyor,
Sen gittin ya, benide bitirdin, yaralı yüreğim kanıyor.

Anne!
Seninle olan her şeye bir gariplik çöktü, gitti gidiyor,
Bu soğukluk, bu solukluk beni benden alıp alıp gidiyor,
Tükendi hayaller, eridi düşler, her şeyim bir bir gidiyor,
Sen gittin ya, yüreğim artık acına dayanamıyor anne.

27.04.2009