çok erken ayrıldın bizden daha hayatın baharındayken
ne sen yaşayabildin hayatı nede biz doyabildik sana
hep hasret kaldık arkadaşlarımızı kıskandık
o kelimeyi kulandıkları zaman için için ağladık sensizliğe
geceleri yatınca inşallah dedik rüyadır yokluğun
uyanınca yine başucumuzda olman için çok dualar ettik
ama hep aynı kabusla uyandık güne
ve sen yine yoktun sabahın ilk güneşinde ah sensizlik
şefkat yok merhamet yok sen yoktun
ağladığımızda sevindiğimizde yine yoktun
bayramda ellin yerine öptük buz gibi mezar taşını
bak yine bayram geldi ve ben hastayım yataktayım
ne acı değilmi mezar taşını öpünce hep neden derdim
neden yoksun yanımızda burdasın derdim
gülüyorum şimdi ağlanacak halime mezar taşını bile öpemiyecem diye anne
Kayıt Tarihi : 3.12.2008 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hüzünden her şeyi unutur,dönüş yolunu unutur,kay
bolurdum,bir gün aynaya bakdım,ondan farklı bir ta
rafım kalmamış,sıra bizede gelmişde,şundan emin
ol ki beni vefa ile anacak tek bir kişi bile yok,o zali kına yaksın neresine isterse diye biliyorum.
TÜM YORUMLAR (1)