Anne Şiiri - Sevtap Gülbiten

Annesiz olmak ne demek bilir misin?
Ağladığın da sesini duyan olmaz.
Gülüşünde ki masumiyeti gören,
Ellerini tutan olmaz.
Seslenirsin, sesin kaybolur,
Sesin çıkmaz.
Anne kelimesine hasret kalırsın,
Fark eden olmaz...

Özlersin, neyi özlediğini bilmeden.
Derinlerde ağlar büyümeyen çocuk.
Hep küçük kalır bir yanın...
Arar durur...

Anne olursun, o zaman anlarsın neyin eksik olduğunu...
Sen doldurursun, ama dolmaz o yanın
Sen, doldurmaya çalışırsın...
Gülümsemen sabahlara, biraz buruk.
Sarılmak yüreğinden, bir değil iki defa.

Büyümeni durdurmak belki,
O çocuk tarafınla, doymayan anne tarafınla,
Çocukluk dargınlığınla, anneanne olmak belki de.
Gülümsemesi gözlerinin yaşlarla ve sevgi dolu.
Annenin vakitsiz bıraktığına artık kızmadan,
Olması gerektiği gibi...

Seni seviyorum annem,
Anne olduğum için...