Düşse sonsuz bir sızıyla yerlere bedenim
Tanınmıyacak kadar silikleşaede yüzüm
Kir pas içinde kalsada ruhum
Ne olur, kucakla kaldır beni anne
Sevgisizlik üzerimde yük
Yüz bin ton sanki
kalkamıyorum
Ne olur,kucakla kaldır beni anne
Çisi çisi yağmur yıkıyor naşımı
İmamım gök kübbe
Cemaatim damlalar olmuş
Sahipsiz bilmesin melekler
Ne olur, kucakla kaldır beni anne
Bu son yolculuk belli
Bir tarafım sende kalacak
İşte şimdi istiyorum tanrıdan
Utanarak,yanında biraz daha kalmak
Al bu cansız başımı sıcak sinene bastır
Ne olur,kucakla kaldır beni anne.
Kayıt Tarihi : 6.4.2004 09:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Öz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/06/anne-81.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!