Anne Şiiri - Bekir Urfalı

Sen bırakıp gideli yaşanmaz cihan bana
Pür hal-i melalimi nasıl anlatsam sana?

Acısı çetin olur derdin ya ayrılığın
Üstümüze çökünce hüzün’ü karanlığın.

Küçücük dünyamıza kâbus gelip oturdu
Bir sabah tan atarken, seni alıp götürdü.

Güllere kıran girdi, bir feryat bülbüllerde
Ayrılığın yarası onulmaz gönüllerde.

Bu derdin devası yok ne Çin de ne meçin de
Ancak kara toprakta bir servi gölgesinde.

Parça parça olup gök düşüyor üzerime
Teselli olur mu ki kapansam üzerine.

Hasretin yüreğimde tütüyor buram buram
Yokluğun çeker beni, burada nasıl duram.

Durmadan akar gider, gökte bulut yerde su
İnanmış gönüllerde olmaz ölüm korkusu

Gör nasıl mazlum kaldım, sen gittikten bu yana
Vuslatı bekliyorum, hasret çekilmez ana.

20 Haziran 2000