Anne Şiiri - Ebru Ünver

anne
cok üsüyorum anne
icime isledi soguk donuyorum
oysa ellerin olsaydi saclarimda
yanimda olsaydin.....
üsümezdim inanki!

anne
cok yorgunum anne
yorgunluk gönlümü paramparca etti
oysa sen olsaydin yordurtmazdin bu kücük yüregi
yanimda olsaydin....
yorulmazdim inanki!

anne
cok yanlizim anne
yanlizlik karanliklara itti beni
oysa sen olsaydin yanliz birakmazdin beni
yanimda olsaydin....
gitmezdim karanliklara inanki!

anne
cok agliyorum anne
hergece agliyorum
bilirim, yanimda olsaydin, silerdin gözyasimi
aglatmazdin beni
yanimda olsaydin...
aglamazdim inanki!

ah anne
ahh
acilar icinde kivraniyorum
bedenim hic olmus, ruhum hic olmus,
DERTLERDEYIM
anne
yalvaririm gel, gel su kizini cek bu acilardan
anne ben senin kücük kizinim
feryadimi duy, hisset
cok cok yanlizim
anne
öldürüyor bu kaderim beni
cok üsüdüm anne
sanirim ben
ben ölüyorum anne
gücüm kalmadi ölüyorum inanki!