bir çocuk sesi yırtar geceyi
anneee anneee!
aslında bu, bir sesten öte
'yardımedin' çığlığıdır boşluğa yükselen...
alır bir merak
doğrulurum yataktan
bakarım pencereden
acaba ne olmuş zavallıya!
çaydanlık mı devrilmiş?
parmağı kapıya mı sıkışmış?
ana - babası kavga mı etmiş?
bir çocuk sesi yırtar geceyi
aslında bu, bir sesten öte
'yardımedin' çığlığıdır boşluğa yükselen...
anneee anneee!
bindirirler apar topar bir arabaya
ve teselli olurum.
kapatırım perdeyi
uzanırım iki büklüm yatağa
derken
annem gelir aklıma
annem gelir
annem
başlarım ağlamaya
anneeee anneeeee.
Kayıt Tarihi : 29.2.2008 12:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/29/anne-743.jpg)
Kutlarım
Yüreğinize sağlık şiirlerinizin devamını diliyorum
SAYGILAR
Kazım bu kadar vicdansızlık olurmu. Senin insanları üzmeye ne hakkın var.İçimi buruk bir acılar zinciri doldurdu. Böyle güzel bir şiirin neleri anımsattı bana biliyormusun kazım.
Yollarıma bakıp geç kaldın diye
sen çalardın zor günlerde kapımı.
Neyin varsa paylaşırdın benimle
bize kuldun bize köleydin anne
Hep omzunda ağır yüktük, ağır yük.
Ardımızda yıkılmayan kaleydin.
Yavrum diye kucaklayıp bağrına
basardın, gurbetten gelsek.
Işığın geliyor sönmüş yıldızlar gibi.
Gözün açık, hasret gittin oğluna.
Can damlalarıydı sözlerin, hayat veren.
“Yavrum seni çok özledim,
tütüyorsun burnumda” derdin.
Bizim içinde sen öylesin anne
her şey sen varsa bir anlam kazanır.
Sensizlik düşmanımdır uğramasın yanıma
Şiirlerim tedirgin, seni anlatamıyorum.
Sen bir mihenk taşısın yaşamımın.
Senin sevgin son durağı yüreğimin.
Son istasyonu gönlüm orada in.
Sıcaklığın tenimde
Sözlerin kulağımda kalsın.
Resmin,
avutmuyor beni annem.
Tutamıyorum ellerini
senin karşılıksız sevgin varya
onu tadamıyorum
Ben sevgi sarhoşuydum sen varken.
dokunulmazlığımın tadını yaşardım.
Sen benim özgürlüğümün sınırıydın
sen benim günahlarımın ceza keseni.
Sen benim sevaplarımdın anne,
aydınlık penceremdin.
Sen benim bereketimdin
sen benim örfüm.
Yaşamda en güzel şeyleri
bana layık görendin,
yedirendin,
tadına bile bakmadığın ne varsa.
Öğütlerin ayaklarımın altında yol
öğütlerin gözümün önünde bir perde
büyüklere saygı derdin,
küçüklere sevgi
Ben onun için sayar ve severim anne.
Hep senin içinde çocuktum
sen affedendin.
Şimdi affedenim yok.
Acımasız sensiz herşey
Senin varlığın umuttu, umut.
Sensizlik hüznümün kaynağı şimdi.
Sensizlik bir uçurum.
Sensizlik yalnızlık demek.
Sensizlik sevgiye acıkmak demek,
bilemedim affet anne.
işte bir anne şiirimden bir kesit.
yolun açık olsun Kazım güzel şiirlerini bekliyorum beni ağlatsada.
Ahmet Canbaba
Yüreğinize sağlık, tebrikler.10
TÜM YORUMLAR (8)