Anne Şiiri - Efraim Erdoğdu

Elerim tutu ayaklarım yürüdüde ne oldu?
Çemberinden bir oyaya tutunmasam düşerim.

Hep yarım kalır bilirim sensiz hayatım
Yokluğunu hissedersem topallarım düşerim.

Geceler hep ürkütür çıkamamki yollara,
Gözündeki nur olmasa hiç göremem düşerim.

Belki yaşım yuvadan uçmak zamanı,
Nefesinde süzülmesem düşerim.

Yıllara yenik düşüp kalırım anne,
Vuslatında olmasa dayanamam düşerim.

Hiç tatmadım sensizliği yada hasretin vardı.
Vuslatında olmasa dayanamam düşerim.

'Senin yurdun benim gönlüm' derdin ya,
Ne zamanki yurtsuz kaldım düşerim.

Ben sana 'seni seviyorum' diyemezdim.
Sen kalbimin pilisin bitsen düşerim.

Her hatıran kanlı canlı durur aynada,
Bir gün hatırımdan silinirsen düşerim.