sakla düşlerimi anne
sönmesin buz tutan kalplerde
yanık türküler söyle kulağıma
burada şehirler yabancı
hap aynı yerimi sızlatıyor insanlar
şiirler düşüyor alaca karanlıkta yüreğime
kalemim hıçkırıyor
sığamıyorum artık hiçbir yere
sakla kağıtlarımı anne
sırlarıma ermesin babam
emanetinde can iç kanamalarda
yıkıldı inançlarım duvarlarda
ellerim yumruk
yutkunmaktayım
yine yolcuyum
kaşları düşmesin kardeşlerimin
sakla ellerimi anne
ocaksıza terlemesin
kimsesizliğim kuytularda sızıyor
içime işliyor bakışların nefreti
aynı kahroluş aynı tükeniş
soluksuz doluyor kirpiklerime
sakla gözlerimi anne
vurgunlara yağmasın
ihanetler üstüne kuruluyor
bohçamdaki şafak türküsü
çiğnedikçe anıların yükünü
ideallerim tökezliyor
çıldırıyor insanlığın son nesli
birazdan saldıracaklar
sakla beni anne
kimse dokunmasın
çürürken aynalarda tebessümlerim
yorgun acılarımı boğdum enginlere
kirlense de içimdeki nehir
kaldıramaz ihaneti kalemim
binlerce sözcük tutuşur içimde
çok şey söylemek isterim
ama
hiç
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gönül gözünüz hep açık olsun
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize.
Yeni yılınız kutlu olsun, nice nice mutlu yıllara...'
Karamanlı Âşık Çağlari
düşünüyorum da sanki onlardan başka kimseler anlamıyor mu bizi ne:(
güzeldi ...
sevgilerimle
bohçamdaki şafak türküsü
çiğnedikçe anıların yükünü
ideallerim tökezliyor
çıldırıyor insanlığın son nesli
birazdan saldıracaklar
sakla beni anne
kimse dokunmasın
baştan sona dek okudum ve döndüm bir daha okudum sindire sindire yüreğine sağlık arkadaşım
helal olsun sana
eyvallah
mehmet girişit
TÜM YORUMLAR (31)