Arka sokakların karanlık köşelerinde
Uzayan gölgelerin firari yalnızlığında
Namlu ucu kızıllığında bakışlarımın
Mermi gibi delen hıçkırıklarıyla
Adını haykırdım avaz avaz...
Yaz zemherisi sıtmalarda kavruldum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevgilerin en kutsalı,
Anne sevgisi
Hasretlerin en hüzünlüsü
Anne hasreti,
Yalnızlıkların en acısı
Annesizlik...
Şiiriniz hüzün denizine daldırıyor kişiyi.
Mevlam kimseye anne hasreti çektirmesin.
Kadir Tozlu
saygılar yüreğinize...
selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta