Anne Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Anne, canım anneciğim
Şefkat dolu yüreğin
Nurdan kanadın
Melek misali güzelliğin
Bakışların şafak şafak
Çakmak çakmak
Duruşundan bin özlem var

Anne biricik güneşim
Dünyam, gülüm, çiçeğim
Sevdam, yârim, dostum
Sen benim memleketim
Kavgam, isyanım, bayrağım
Sen sevincim, acım, kederim

O kocaman kalbin
O bitmeyen sevgin
Dünya kadar, arş kadar
İyilik dolu o yüreğin
Deryalar kadar, feza kadar
Sevgin, merhamettin, duygun
Okyanuslar kadar sonsuz ve geniş
Cömertliğin hazineler kadar

Yüreğin, kalbin, ellerin
Güneşten de sıcak
Bedenim, gözüm, yüreğim
Kınalı kekliğim, teli turnam
Özüm. sözüm, kişiliğim
Ceylanım oy yaralı maralım
Ve o bitmeyen özlemin bende
O ismini sayıklar oldum
Mısra mısra, türkü türkü
Şarkı gibi, ağıt gibi
Hasret gibi, özlem ve sevda gibi
Dökülüyorsun paramparça
Dudaklarımdan alev alev
Hece hece mısralara
Şiirlere, sayfalara

Sen şimdi bir şelale
Coşuyorsun, dalga dalga derelere
Çaylara, ırmaklara
Göllere, vadilere tüm ovalara
Nergis, çiğdem, çiçeklere
Lâle, sümbül, menefşelere
Oy ben kurban az kaldı ulaşacaksın
Çöllere sel olacaksın yağmur
Hayat olacaksın yaşama

Bilgi kaynağım, özüm, sözüm
Sevgi timsali anneciğim
Biricik gülüm, gülistanım
Karanlık dünyamın güneşi
Bahar, yaz, kış hep o şirin çiçeğim
Newroz ve berfinim
Ve sönmeyen koca güneşimin
Sarı, kırmızı, yeşil rengi
Özgürlüğümün müjdecisi
Kardeşlerimin, canlarımın
Yoldaşlarımın annesi
Anne
Seni asla ve asla unutmayacağım
Bu yüreğimde seni silmeyeceğim
O adın gibi, Hasret gibi
Ellerini öpmeden ölmeyeceğim.

09.08.1977
Afyon