Onu şiirlerle anlatmak zormuş
Anne, gönüllerde sönmeyen güneş.
Varlığı yürekte harlanan kormuş
Anne, gönüllerde sönmeyen güneş!
Bizleri dünyaya getiren anne
Kendisi yemeyip yediren anne
Hayatı paylaşıp sevdiren anne
Anne, gönüllerde sönmeyen güneş!
Üstümüzde şahince kanat geren
Hızır gibi imdadımıza eren
Bize karşılıksız ömrünü veren
Anne, gönüllerde sönmeyen güneş!
Anne! Ne kutsaldır elbette bu söz
Önümüzde yıldız olur iki göz
Onadır sevgiler kalbimizde köz
Anne, gönüllerde sönmeyen güneş!
Yokluğu, kalbimde feryadı bülbülün
Bahçede hep eğik boynu sümbülün
Ev önünde yaprakları solmuş gülün
Anne, gönüllerde sönmeyen güneş!
Öldüğünde, birden karardı dünyam
Akşam sabah onun içindir duam
Geceleri onsuz geçmiyor rüyam
Anne, gönüllerde sönmeyen güneş!
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!