Anne Şiiri - Ömer Orhan Karaman

Bugünde hasreti hasretle ictim
Hüsran köprüsünden binlerce gectim
Bütün insanlardan kactikca kactim
Dizlerim tutmuyor xorgunum enne

Dört mevsimi zemheriye sIgdIrdIm
Günlerimi sene yapip saydirdim
Ben kendimi daga tasa yaydirdim
Acmiyor baharim solgunum anne

Kanat actim kanadimi kirdilar
Benligimi deste deste yoldular
Masal oldum dilden dile sürdüler
İste bu kullara darginim nne

Kalmayinca gönlümdeki umudum
Cöle düstüm susuzluktan kurudum
Birzamanlar satir satir varidim
Hece oldum bitiyorum gücteyim anne