Oyuncağım gece vakti çalındı
Yıkıldı dünyamın direği anne
Sesim kanlı hançerlerden kalındı
Şimdi incitmiyor yüreği anne
Çalınan aslında bir saltanatmış
Bir rüya bir kardeş bir incir dalı
Zelil bir engerek pusuya yatmış
Çatalcığı cerihama sevdalı
Anne çağın endazesi kırılmış
Canıma meyleder benekli zenne
Felek kavanozda ağzımda kamış
Ciğerimle çektim gelmiyor anne
Çalınan belki de son zaferimdi
En son bakirenin kucağındayken
Söyle anne ne yaparım ben şimdi
Ah nasıl yakıyor böğrümü diken
Anne okşa beni gül ellerinle
Çekilsin içimden azap veren su
Beni bir dünyanın ardında dinle
Bitsin gözlerimin bitmez kabusu
Kayıt Tarihi : 11.5.2007 18:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yasir Beyoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/11/anne-657.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!