Anne Şiiri - Gökhan Kirman

Bugün yokluğunun ve yokoluşumun ilk günü,
Yokluğunda anladım senmişsin ömrümün dünü bugünü.
Bugün güneş doğmak bilmedi bir türlü;
Odan üzerime geldi dünyam yerlebir anne.

Hani sözlerin vardı ya dünyamı aydınlatan,
İşte onlar gibi yokluğun oldu ruhumu karartan.
Sevişlerin vardı ya yumuşaktı bulutlardan,
Geçmiş mi oldun şimdi sen anne?

Yaramaz bir buluttum gökyüzünde,
Ağlayışlarım vardı yağmurlu yüreklerde,
Gülüşlerim olurdun çaresiz hüzünlerde,
Yine ağlasam bana dönermisin anne.

İlk aşkımı söylediğim zaman,
İlk sendin bana şevkatle sarılan.
Zaman unutturmuyor aklımdasın an ve an,
Sarıl bana üşüyorum anne.

Işığın anlamını söylemiştin ya bana,
Aşk gibisin sen varsın her anımda.
Tatlı bir haykırış oldun dilimde yaradana,
Sana sesleniyorum duy beni anne,
Sensiz olmuyor dön bana anne! ..