Anne Şiiri - Semiha Ay

Biliyorum
Seni anlamak
Çok zor,
Anlatmaksa yürek ister inan.
Kirlenmiş dünyamızın
Kirlenmiş insanlığını
Nasıl süzersin toprak misali bedeninde
Ve
Tertemiz bir filize çevirip yeniden
Yaşamı sunarsın mucizevi.
Duru bir su benzeri
Gözyaşlarınla yaşamı dökersin toprağın doğurganlığına,

Göğsünde teselli sevgisi hep bekler dönmemizi.
Karşılığı verilmeyen sevgi,
Sevgisine karşılık bulamayan yüreksin
Acılardan çekilen ah
Her iç çekişle birlikte söylenen isimsin.
Dövülen avrat,
Eli öpülen kutsal, törelerde kurbansın.
Sarhoş sofralarında yitirilen değer
''Sofrada yeri öküzden sonra gelensin''

Sen çarmıha gerilen İsa'nın çilesi
Kerbela'da oklanan yürek,
Fırat'ın acılı akışısın.

Ve
Sen
Sevgi motifleri ile işlenmiş
Geçmişten geleceğe uzanan
Yaşam köprüsü gibisin biz anlamasak da

Hangi giysi sarsa da bedenini
Hangi dili konuşsan da
Neresinde yaşasan da gezegenimizin
Teninin rengi hiç fark etmez
Sen
Yaşamın tek kaynağı
Sevginin tek gerçeğisin.
Biliyorum ki
Sen
Anasın.