Çocuktum, doymamıştım, henüz daha kucağa,
Gurbet yoluna düştün, sensiz kaldım hep anne.
Üşüdüm gecelerce, hasret kaldım sıcağa,
Kollarını aradım, sessiz ağlayıp anne.
Öksüz yetim büyüdüm, gurbet boynumu büktü,
Almanya dedikleri bir uzun yoldu anne.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
