Sen;
Baharın müjdecisiydin Anne
Salarken yapraklarını sonsuzluğa
Can bulurken rayihanla üveyiklerin
Umudun rengi fışkırdı teninden
Üstümüze rahmet yağmurları boşaldı
Gönüller suya kesildi
Yediveren kan gülleri bitti toprakta
Toprağına can geldi
Seni aldı,doyasıya çekti özüne
Özüne kelebekler düştü
Aşkın adı,anne ve bahar oldu...
Sen toprağına hasret
Ben se baharlarında kokuna
Kayıt Tarihi : 30.3.2007 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yürekleri çocukları için çarpan tüm annelere...!
içten teşekkür ve tebriklerimle...
sen toprağına hasret
bense baharlarında kokuna
muhteşem mısralar, yüreğıne sağlık. selamlar...
TÜM YORUMLAR (7)