Bir zamanlar gideceğim derdim.
Seni yok yere üzerdim.
Gurbet nedir bilmezdim.
Hasretin zor anne.
Bazan çılgınlık ederdim.
Kalbini istemiyerekde olsa incitirdim.
Sonra pişman olup, kahrederdim.
Şimdi bile pişmanım anne.
Anladım artık, sensiz hayat tatsız.
Olmuyor anne yaşak yalnız.
Yapamıyorum, sensiz olmuyor.
Gözlerim her yerde seni arar anne.
O kadar yalnızım ki sorma...
Dünyada en yalnız benim galiba
Kavuşmamız için dua ediyorum Allaha
Yokluğuna dayanamıyorum anne.
Sensiz olmuyor, sanki yaşamıyorum.,
Hiç bir şeyren zevek alamıyorum.
Annekadrini yeni, yeni anlıyorum.
Bir sözünü iki etmeyeceğim anne.
Günleri sayıyorum, her zaman.
Yaklaşıyor anneciğim, kavuşacağımız an.
O mübarek ellerindendoyasıya öpeceğim.
Artık kıymetini bileceğimanne.
02/05/1966 Sivas
Halil SevercanKayıt Tarihi : 29.3.2007 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!