anne
suskunluğum çok uzun sürdü biliyorum!
evet haklısın sana çok fazla haksızlık ettim.
ama bazen insanların elinde olmaz bazı şeyler...
bazende isteselerde yapamazlar...
adımın veya nasıl olduğumun önemi yok!
nüfus cüzdanımda ne yazdığınında...
tabi bazı kıstasları hariç
senin adının olduğu yer gibi...
haklısın suçluyum ama önce yürümeliydim!
sana doğru ilk adımı seninle atabilmeliydim.
evet haklısın az beklemedin beni,
evet haklısın çok değerliydim...
ama sadece beni suçlamak sorunu çözemezdi değilmi?
sonuçta ilk adımımı beraber atmıştık!
ve sende biliyordun!
biliyordun ve bekliyordun....
aslında bir günün önemi vardı!
belkide doğduğum günden bile önemli olan...
aslınde tek bir şey önemliydi,
bunu sadece sen ve senin gibiler anlayabilirdi!
evet anne....
şimdi o beklediğin kelimeyi söyledim anne...
evet 9 ay karnında beslediğin bebeğinden,
şimdi duyuyorsun o kelimeyi ANNE....
19:31 27.03.2007
Ömer KÜÇÜKKAYA
Kayıt Tarihi : 27.3.2007 19:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Küçükkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/27/anne-544.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!