Anne,yokluğun oturdu içime
Sensizliğinde,geçmez gecenin sabahı gün.
Her akşam leyli leyli..
Gözbebekleri ıslanır şehrin,
sokaklar ıssız, duygular öksüz kalırdı.
Yağmur yağar.
Güneş, alır başını gider,
şehir ağlar, ağlardım.
Anne gül,gül anne!
Sensizliğinde hiçbir dulda, gizleyemedi yalnızlığımı.
Şefkatli göğsünde ne elleri,
Ne de düşleri üşürdü çocukluğumun.
Ellerin mavi,
Gözlerin mavi,
masmaviydi yüreğin.
Ve hiç bir mavi, senin kadar sonsuz değildi.
Anne gül,gül anne!
Dağılsın her yanımı çevreleyen hasretin.
Buram buram dört bir yana yayılsın,
tandırdan yeni çıkmış, taptaze ekmek kokusu!
Soframa bağdaş kursun mutluluk
Öylesine saf,öylesine temiz,
katıksız, mayasız,
Ballı bir süt sürülsün dilim’e.
Ninni sedânda kapansın gözlerim.
Ne uykularım kaçsın,
Ne de kâbuslar bölsün tatlı rüyalarımı.
Anne gül,gül anne!
Cemre düşsün toprağa.
Kardelen,kır çiçeklerini müjdelesin.
Harman yerine dönsün anızlar.
Yanağımdaki güller yeniden yeşersin.
Ne gülşenim ayazlansın,
Ne de gülüşlerim donsun.
İklimim,ümidim,rengimdin.
Anne gül,gül anne!
Bildiklerim zamanın süzgecinden geçsin,
Sana dair söylenmemiş sözler, süzülsün zamanın imbiğinden.
Helkesi taşsın cümlelerimin,
Noktası hiç olmasın,
Virgüllerle yarınlara taşınsın.
Sözcükler,ne tarifini eksik kılsın,
Ne de tarifsiz kalsın;
”Çünkü”süz,karşılıksız,
bedelsiz sevgini anlatabilsin.
Anne gül,gül anne!
Yıldızların içinden
Gül kokulu şehrin, huzur sokağından gül/ümse anne!
Ne sensizliği yutkunuyor,
Ne de yokluğuna taşınıyorum
Bir gün, dizlerinin dibinde
uyumak umuduyla yaşıyorum.
Turgut Gündoğmuş
Kayıt Tarihi : 27.3.2007 00:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Gündoğmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/27/anne-540.jpg)
TEBRİKLER.
SELAM VE DUA İLE.
Üşüdüm Anne
Sen gittin gideli ruhum donuyor
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Düşüme hayalin gelip konuyor
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Bilirsin bu oğlun deli yatardı
Battaniye yorgan üstten atardı
Haziran ayında titreme sardı
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Yerini tutamaz senin elinin
Dünyalar iyisi tatlı gelinin
Cismini örtse de ah bu delinin
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Gerçekten geldi mi emr-i ilahi
Bizi bırakarak gittin mi sahi
Yemen çöllerinde yaşasam dahi
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Gittiğin kış ayı sanki de bıldır
Öksüz bıraktığın bu garip kuldur
Zaman geçip gitti tam otuz yıldır
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Yüreğimin koru bilirdim seni
Sensizlik buzları kaplıyor teni
Bilmiyorum sahi nedir nedeni
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Benim dünyamdınız bir babam bir sen
Ne olur onunla rüyama girsen
Topraktan kalkarak halimi görsen
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
HİDDETÎ kendime kızar eserim
Sen gittin gideli bana küserim
Ağustos ayında buza keserim
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Fikret Oğuztürk
Ah!Çektiren ,yüreğime hüzün salan şiirini kutlamak istiyorum..
Çok etkilendiğim bir şiirdi.
Selamlarımla.
not...kota nedeni ile ekleme yapamıyorum yorumla desteğe devam dost
TÜM YORUMLAR (51)