Anne Şiiri - Niğmetullah Uçar

Cennet ayağının altında madem
Sen razı olursan girerim anne
Dünyaya getirip büyütensin hem
Öl dersen ölüme giderim anne

Dokuz ay karnında beni taşıdın
Zahmetimden bile büyük zevk aldın
Doğurdun, doyurdun, uykusuz kaldın
Hakkını ben nasıl öderim anne

Yavrunu her şeyden üstün tutan sen
Fedakar davrandın kar beklemeden
Bana karşı şefkat gösterdiğinden
Sana saygı duyar severim anne

Beni yesin diye sen yemiyordun
Hasta olduğumda gülemiyordun
Canımdan bir parça candır diyordun
Andıkça yanıyor ciğerim anne

Büyüttün yine de bitmedi sevgin
Hep verici oldun hiç istemedin
Sağlığımda keder çekmeyin derdin
Mübarek elini öperim anne

Çocukken kırdıysam üzdüysem seni
Hakkını helal et sen affet beni
Sana hizmet için sundum bedeni
Dizinin dibinde beklerim anne

Delikanlılıkta çektin kahrımı
Benim hatırıma sevdin karımı
Eğittin, dindirdin yavrularımı
Şimdi yokluğunda özlerim anne

Yaş kemale erdi düşündüm biraz
Dedim ki ben ona neler yapsam az
İnsan olmayanlar bunu anlamaz
İçimden geliyor sözlerim anne

Birlikte otursak olur şahane
Bana gelmemeye bulma bahane
Bizim eve gel de şenlensin hane
Ben de senden bunu isterim anne

Sen kadar şefkatli olamasam da
Senin yaptığını yapamasam da
Başımın üstünde tutamasam da
Seni sevgim ile beslerim anne

Niğmetullah UÇAR
Antalya
15.03.2007