Anne Şiiri - Nuh Uçar

Belki hastasın, görmez gözüm
Özledim anne hem de ne çok
'Maraklanma oğul' deme
Ne meraklar ederim
Hani sen değil miydin annençün ağlayan
Anne ben sen kadar beterim
Böyle diderse bu sene çökerim
Her akşam serçeler konuyor asmaya
Bir ben tekim anne
Yaşıyor herkes annesiyle
Anne yangın yeri yine gönlüm
Dayım İsmail'in harman yeri gibi
Gel, gel anne götür beni
Tepeleri anne kokan yurduma