Anne Şiiri - Doğan Ümit Aksel

Gözleri hançerdi deldi kalbimi
O günden beridir hastayım anne
Zincirlere vurdu bileklerimi
Öyle çok sevdim ki tutsağım anne

Sendeki sevgiyi onda aradım
Mutlu olmak idi yalnız muradım
Talihe kadere isyanlardayım
Böyle bir sevdayı görmedim anne

Senin gibi o da sevsin istedim
Kaderde falımda onu bekledim
Karşılık bulmadı bu sonsuz sevgim
Mecnun’a döndü bak yaşamım anne

Sevgisi oyunmuş ben bilemedim
Gözümde hep yaşlar hiç gülemedim
Ondan başka kadın kız sevemedim
Ömrümce yastayım yastayım anne

Sen yoksun o da yok çıkmaz yoldayım
İşkencelerdeyim onsuz dardayım
Bu derdin çaresin nasıl bulayım
Bir yol göster bana sevgilim annem

Bir seni sevdim bir o gözleri
Yalanmış bilmedim tatlı sözleri
Tutkuyla öptüğüm güzel elleri
Şimdi benden uzak güzelim anne

Ruhumu kararttı yürekten yandım
Yalan sözlerine nasıl aldandım
Şeytanmış bilmedim melektir sandım
Ölümü özledim ölmedim anne