Anne Şiiri - Serpil Maglicoglu

Ah su anlar yokmu
Silinmis yazilar
Üflenmis kara bulutlar
Durdurulmus zamanlar gibi

Tüketilmis ümidler
Susturulmus tüm yürekler
Bastirilmis Seviyorumlar
Yasanilamayanlarin siirlere dökülmesi gibi

Karanlikda aranan isiklar
Vefasizdan beklenilen sevgiler
Sessizlige okunulan sarkilar
Duvarlara carpan cigliklar gibi

Gökyüzünden yagmur misali yagan hüzünler
Damla damla yüreklere akan acilar
Cabalara ragmen sarilamayan yaralar
Geceyle gündüzü unutturan isyanlar gibi

Yikilmis BENleri yeniden yaratmalar
Elleri artik ciceklere dokunamayanlar
Iyiyi kötüyü secemeyenler
Dogrulari aramaktan vazgecenler gibi

Bir avuc dolusu duyguya hasretler
Ürkekce birinin ellerine dokunmalar
Yeniden kendi icinde umidlenmeler
Ve ardindan hayal kirikligina ugramalar gibi

Isim verilemeyen yalnizliklar
Güvenin yitirildigi iliskiler, dostluklar
Kendini hüznün kucagina birakmalar
Firtinali denizlerde zehirli yilanlara sarilmalar gibi

Yasama hükmeden korkular
Kimselere anlatilamayan kaygilar
Dile getirilemeyen özlemler
Gücüm kalmadi yeter diyen suskunluklar gibi

Ah su anlar yokmu, tükettiler beni
Cok yoruldum,
Artik gitmek istiyorum, Anne