Anne
Her geçen güne ağlayan gözlerimi,
Uyandığım her sabahta seni yitirişimi,
Gerçekten hayale adım adım gidişimi,
Anlamak istemiyorum anne.
Zaman ne de çabuk geçmiş seninleyken,
Değerini anlamak ne acıymış sensizken,
Bir gün gelip de yuvandan göçecekken,
Helallik isteyemiyorum anne.
Saklayamam gözlerimden akar yaşlar,
Görmesen de gözyaşımı yüreğin sızlar
Diyemediğim detlerimi senden başka kim anlar,
Dertli başıma omuz bulamıyorum anne.
Farkediyorum ki üşüyorum sensizken,
Omzumu örten elimdin gecemde sessizden,
Hastalandığımda bir yanım sızlar derinden,
Başka eli saçımda istemiyorum anne.
Hiç kimse beni,senin gibi anlayamaz bilirim,
Evladıma bir sen olabilmek tek ümidim,
Güçlükleri öğrettiğin gibi aşabilirim,
Ensemden duanı sakın esirgeme anne.
Sen başkasın bende,soluğumsun,
En derinlere daldığımda kurtuluşumsun,
Her kapı kapanır da sen tutunduğumsun,
Kapını bana n'lur kapatma anne.
Beni sensiz hiç bırakma anne.
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 15:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merhabalar... Anne bambaşkadır.24 yıl boyunca acı tatlı hayatı öğrendiğim yuvamdan bir gün göçecekken bunu daha derinde hissetmek en acı olanı olsa gerek.08.04.2007 doğum günüm olan bir günde evleniyorum inşaallah.Anneme olan duygularımın daha da hassaslaştığı şu dönemde 6 yıldır elime şiir yazmak adına almadığım kalemimi ilk defa elime aldığım anda başladı her şey.Mısralar kendiliğinden ruhumdaki duygularımla anlam bulup kağıda yansıdı ve işte ortaya çıkan şiirim.Yarışma olduğunu öğrenmem tamamen tavafuk oldu.Yarışmaya annem için katılıp şayet kazanırsam onun sayesinde kazanmış olacağım.İnşaallah beğenilir. Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (2)