Anne Şiiri - Cevdet Ayvaz

ANNE

Yine bir hasret gecesi çaldın kapımı
Gözlerim gözlerini çizerken yıldızlara
Ve ellerim ellerini ararken avuçlarımda
Bakışlarım bakışlarına hasretken geldin
Yalnızlığıma hoşgeldin ANNE

Yine seni düşünmekle geçti koskoca bir gün
Adını koyamadığım bir duygu var içimde
Nasıl olduğumu bilemezsin
Yanıbaşımdaki radyo eskilere götürdü beni
Senli bütün hatıraları yaşadım yeniden gözlerimde
Ve gözlerini çizdim baktığım her noktaya

Pencereme konan kuş sesleriyle uyandım sabah
Bulutların arasından gülümseyen güneşi izledim biraz
Senli hatıraları düşündüm ANNE
Gezdiğimiz sokaklarda dolaştım
Sahili habire döven dalgalara karıştı gözyaşlarım

Şimdi içimde bir Süphan yalnızlığı
Van Gölü ıslaklığı gözlerimde
Şimdi Adilcevaz soğukluğu var ellerimde, biliyor musun?
Oysa
Oysa sen varken böylemiydim ben
Böyle umarsız kalırmıydım hiç
Böyle umutsuz bakarmıydım yarına
Ama
Gel gör ki
Bu çaresiz özlemlerin
Bu dalıp dalıp gitmelerin
Bu çetrefil yolculuğun
İçine düştüğüm sonu gelmez boşluğun
Hayat denmiş adına

O hayat ki
En kalabalıklarda bile yalnızlığı yaşatır
En olmadık saatlerde kapını çalar hasret
Sevdiğin şeylere daha bir bağlanırsın
Kızdığın şeyleri bile sevdirir sana ANNE

Yağmurun dahi anlamı vardır
Dökülürken gözlerden
Koparken içinde en deli fırtınalar...
En sıcak özlemlerde kavrulurken yüreğin...
Sensiz geçen günler anlamsız şimdi
Tadı yok hiç bir şeyin
Tadı yok ANNE

Sen ANNE
Sen beşinci mevsimisin ömrümün
Nefes aldığım her yer sayende cennet bahçesi
Seninle sevdim yaşamayı
Sende sevdim var olmayı ben ANNE

Biliyor musun?
Dün gece gözlerime uyku girmedi yine
Sokak lambasının altında
Gökteki iki yıldızda aradım gözlerini
Yokluğun yangın yeriydi sanki
Hasretin savurdu küllerimi
Hiç bu kadar ıslanmamıştı gözlerim
Hiç bu kadar özlememiştim seni
Bu kadar boş kalmamıştı ellerim
Hadi tut ellerimi
Bırakma ANNE

Sen yoksun ANNE
Sokakları bomboş gönlümün
Ipıssız caddeleri
Dışarda alabildiğine bir yalnızlık var
Ve yalnızlıklar dolusu bir şehir ANNE

Ben yine
Issız bir gecenin koynunda yapayalnızım
Yağmur yüklü bulutlar gibi yaşlı gözlerim
Ağlamak kadar hazin bir şarkının son bestesiyim
Yarım kalmış bir şiirin son mısrası
Ve unutulmuş bir şairin son şiiriyim ANNE

Bu gece biraz daha soğuk burası
Ben biraz daha yalnızım ANNE
Zamanın zehirli akrebi
Zehrini akıtmakta sensiz her dakikaya
Sensiz her saniye biraz daha üşümekte
Bir mumun alevinde...

Bu gece ayı karanlığa gömdüler
Bu gece yıldızları bir bir topladılar gökyüzünden
Zamanı sürgüne verdiler ANNE
Zincire vurdular yılları
Sabahı karanlığın zindanına hapsettiler
Güneşi çarmıha gerdiler ANNE

Bir bilsen neleri neleri götürdü hayat
Neleri koydu yerine
Neleri değiştirdi zaman
Bir sen kaldın içimde öylece
Hasretle yanan
Özledim ANNE

Özledim ANNE