Anne
Hayat ne zormuş meğer
Kimse vermiyor değer
Yaşamak buysa eğer
Yaşamıyorum ben anne
Hayat yalandan ibaretmiş meğer
Tüm sevdiklerim gitti birer birer
Sevdiklerin yanında ise eğer
Hayat yaşamaya değer anne
Hayat denen bu yolda tek başıma kaldım
Yalnızlığa çabuk alışırım sandım
Ama hep kendini kandırdım
Senden ayrı yaşamaya bir türlü alışamadım anne
Nasıl yaşadım ben dünü
Acı dolu bu günü
Dünyanın gam yükünü
Taşıyorum ben anne
Hayatımdaki tüm dostlukları
Yaşadığım güzel anıları
Yüreğimde açılan yaraları
Ve en önemlisi seni unutmayacağım anne
Kayıt Tarihi : 24.2.2007 18:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi lise 1. sınıftayken yazdım yazmamın sebebi ise ilk defa ailemden ve sevdiklerimden en önemliside biricik annemden ayrı kalmış olmamdı. çünkü kasabada lise olmadığı için mecburen başka yerde okumak zorunda kaldım ve yatılıda ilk defa kalıcaktım ilk gün çooook zor geçti her geçen gün annemi bir önceki günden daha çoook özlüyordum. yatılıda kalırken ilk defa bu kadar çaresiz ve sahipsiz olduğumu hissettim. ve annemin benim için ne kadar değerli ve şefkatli olduğunu anladım.hayatta sevdiklerinden başkası insana değer ve önem vermiyormuş.bu yüzden asla annemle geçen günlerimi unutamam şiiride yatılıda kalırken annemi çoook ama çook özlediğim bir günde yazdım.....annem benim için çooook değerli annemi kaybetmeden önce kıymetini bildiğim için de çoook şanslıyım..
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
TÜM YORUMLAR (1)