Anne Şiiri - Kadir Turan

Hayattasın yaşıyorsun
Peki neden ben öksüzüm
Ha bir melek ha bir anne
Seni nasıl kırar sözüm anne

Bimekan rüzgarlara kaptırdım saçlarımı
Sen değilsin şimdi saçlarımı okşayan anne!
Hasretin avuçlarıma sığınmış iki yağmur damlası
Toprağa sinmiş ellerinin sıcaklığı
Dokundum...
Ellerince sıcak ellerince sıcaktı çiçekler

Sesim soluğum kesilmiş
Gülüm dikene asılmış
Unuttum sevgin nasılmış
Gözümde yaş oldu sızım anne

Sen değilsin beni sevgiyle saran
Karanlık gecelerin kollarındayım şimdi
Yüreğim kaç kez bıçaklanıyor bilmiyorum
Bilmiyorum kaç kez öldüğümü anne!
Güvercinler okşardı gözlerimi kanatlarıyla
Şimdiyse,
Diktiğin incir ağaçlarındaki incir kuşları
-Ah Rabbimin sevgili incir kuşları-

Ocağımda nefesi donmuş bacamın
Sevginsiz çırpınıyor biteviye yüreciği yuvamın
Kuş tüyü yastığım dizlerine ne oldu anne!
Hele ki, hele ki toprak ellerince sıcak
Ellerince sıcaktı çiçekler.

Ah anne canım anne
Kucağın bir cennet anne
Yalvarırım ne olursun
Beni de al cennetine anne!

('Yüreğim Tetiktedir' adlı kitabından, Hamle yy., ist.,1993,s.106)