Anne. -4- Şiiri - Adem Kaçar

Ey Anne!

Bu dünya vefâsız, şefkatin nerde?
Kalbim herkeslere kırıldı Anne;
Yârim bildiklerim düşürdü derde,
Yüreğim ne kadar yoruldu Anne..

Yok isen yalnızlık üstüme çöker,
Sensizlik habire hüznünü döker,
Geceleyin kalbi yerinden söker,
Hayâllerin nasıl sarıldı Anne..

Hatırandır bana hâzine kalan,
Hayâlin yalnızca kapımı çalan,
Dünyada sevgiler inan ki yalan,
Oğlun arkasından vuruldu Anne..

İnsanoğlu bencil, planlar kurdu,
Duân, öğütlerin aşılmaz surdu,
Yavrun sevgin ile ayakta durdu,
Hakkıma durmadan girildi Anne..

Ayağının alta Cennet serildi,
Hasretinle zaman öyle gerildi,
Gönlümün gülleri sana derildi,
Sıcaklığın gürül gürüldü Anne..

Başımın tâcısın sen ki dâimi,
Oturtayım gönül tahtına kimi?
Kimse senin gibi değil samimi,
Başıma çoraplar örüldü Anne..

Tarsûsî üzdüyse bağışla yine,
En huzurlu limân sendeki sine,
Hoşnutluğun gâye kılınan dine,
Cennet'ler emrine verildi Anne...

"Adem KAÇAR - 08/11/2017"