Ağlamak istiyorum,
Ağlayamıyorum anne.
İçimdeki derdin ne olduğunu
İnan ki bilemiyorum anne.
Sanki bir uçurumun kenarındayım,
Ne kurtuluyor ne düşüyorum anne.
Yanında soğukta bile ısınırken,
Şimdi sıcakta üşüyorum anne.
Birini bulsam anlatırım diyorum.
Ne anlatacağım, bilemiyorum anne.
Anlamak istiyorum, anlayamıyorum.
Girdiğim çıkmazdan kurtulamıyorum anne.
Hiçbir şey sandığım gibi kolay değilmiş,
Sadece bunu anladım anne.
Hangi suçumun cezasını çekiyorum,
İnan kimsenin âhını almadım anne.
Artık hep kendimi arıyorum.
Tanımadığıma bile soruyorum anne.
Hep derin düşüncelere dalıyorum.
Yine de kendimi bulamıyorum anne…
Mekale
Mesut KaleKayıt Tarihi : 10.2.2007 13:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Kale](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/10/anne-396.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)