Gözlerimi ilk açtığımda bir melekti karşılaştığım!
Şefkatten ve merhametten kucağıydı ilk yattığım!
Mutluluğumun kaynağıydı hem de sebebi varlığım!
Cennet kokuna hasret kaldığım sensin anacığım!
Ah der demez başımda Hızır gibi nasıl da yetişirdi!
Hasta olduğumda bana bişey olacak diye delirirdi!
Başarılarıma ağlardı, hem de çocık gibi sevinirdi!
Anacığım yerini doldurmuyor dünyanın hiç bir ferdi!
Cennet anaların ayakları altındadır diyor Peygamber!
İnsan ölürken bile Annemi istiyorum annemi diye inler!
Kuzusuyum diye yerime cehenneme girmeyi kabul eder!
Kuzun sensiz kaybolmuş Anne! Gel annem diye meler!
Kayıt Tarihi : 5.7.2011 19:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şirkan Hatay](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/05/anne-388.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!