Anne Şiiri - Mehmet Raşit Er

‘ANNE’

Annem yaralıyım, acılıyım,
Nöbetteyim dünyada.....
Sen ıraksın sen sılasın,
Sen kedersin yüreğimde....

Annem.....
Sevdam bitmez dolmaz çilem,
Matemdeyim sen yokken....
Adın ezgi adın sevgi,
Acılı bir türkü olur ismin
Anne düşer dilimden....

Ağlarımda sesim çıkmaz.
Kanım damlar ciğerden...
Sen hasret olursun anne.
Uçan turnaların kanat seslerinde.

Annem...
Gecelerimde ışık tutanım yok.
Üstüme yorgan atanım yok anne.
Çarem sendin sende gittin.
Toprağına el sürsem de nafile....

Ağıt yaktım duman oldum anne.
Şiir yazdım ozan oldum bu kentte.
Duy desem de duyamazsın sesimi.
Sen melekler şehrinde.....

Annem ben buradayım...
Mezarının yanıbaşında bir fatiha okudum ruhuna.
Bir paket sigara içtim anne....
Hava sisli gözüm puslu.
Yokluğun ölüm gibi annem......

Şiir: Mehmet Raşit ER