Anne Şiiri - Yusuf Kaçar

Anneciğim
Çileli, garip anam...

Biliyorum anlaşamıyoruz
Konuştukça seninle
Bir çok önemli konuda
Habire tartışıp
Kırıyoruz, üzüyoruz birbirimizi…
Ama sen benim anamsın
Beni doğuransın, doyuransın
Saransın, koruyansın, koklayansın…
Yeniden sarılsan bana
Konuşamadığım bebekliğim
Yahut pek itiraz etmediğim
Çocukluk yıllarımdaki gibi
Sıcak, sımsıcak
Öpücükler kondurarak
Yeniden sarılsan bana
Ve kalbini ardına dek açarak
Haydi gir desen
'Biricik sığınağına'...
Vallahi, billahi anneciğim
O eşsiz zamanda hiç ama hiç
Konuşmayacağım...

Ah anneciğim ah, bilemezsin…

Dudaklarımda bu gece yana yana
Ağlayarak kaç defa tekrarladığım
“Seni çok seviyorum” sözü
Yüreğimde bin türlü acıların yükü
Yüreğimde yılların dayanılmaz hasreti…

Sevgine o kadar muhtacım ki..!