Anne Şiiri - Recep Peker

Çocukken korkunca hemen bağırıp,
Yumuşak sevgine koşardım anne.
Sanki hasretmişim gibi sarılıp;
Bir ordan bir burdan sorardım anne.

Sendin derde derman, başkası değil.
Sendin her an bana, heryerde kefil.
Ve sendin hep bana içiren sebil,
Şimdi içtiklerim zehir mi anne?

Sakındın beni sen her kötülükten.
Ama kıymetini bilemedim ben.
Şimdi gelsem senin yanına birden;
Ama aramızda dağlar var anne.

Bir hayaldi belki o zaman dünya.
Hiç yoktu hesapta ayrılmak güya.
Şu olmaz olası ayrılık var ya,
Genç yaşta saçımı ağarttı anne.