Anne Şiiri - Nicole Özlem Grützmann

Biliyormusun Anne
Hayatimin aci, ve tatli günleri alatmak isterdim sana
güzel günlerimi anlatabildimde....
kötü günlerimi anlatamadim iste.
Beni yalnis anlama anne
Ben iyiyim, sadece icimde bir burukluk var iste
yanimda olmadigin icin degil, beni kimse anlamadigi icin
Bu hayati ben secemedimki anne
Herkesten bi darbe yiyip duvardan duvara carpildim iste
Vücudumda tek bi yerim aciyor
tasidigim yük degil, gögsümde sol tarafim aciyor anne
sanci sapiyor, yük tasiyor orasi iste
Sana bazen göstermek istemedim ama,
gözyasimi tutamadim anne
Ben belkide sana
ellini actigin
dua ettigin,
hayallerinde gördügün..
bir evlat olamadim, ama...
elimde ettigim kadariyla ugrastim anne
basaramadim. ama cabalandim anne...
En cok koyan bana ne biliyormusun...?
.. sana sarilip,
.. kokunu icime sarip,
.. hüngür hüngür aglamak
bunu yapamadim anne...
yapamadim iste
Gözyaslarimi icime akkitim
sana güler yüz göstermeyi calistim
ama becerebildimmi bilmiyorum

Bazen yattigim yastigimda bile senin kokunu aniyorum,
ama ertesi gün unutuyorum anne...
Cünkü günüm, hayatim yeni baslamakta,
Ve güler yüzlü, mutlu yasayan bi kizdim iste

Koskoca dünyada yasayan mutlu bir kizdim iste...
milyarlarca yasayan bir dünyada....
yapa yalnizdim, sensizdim anne....
Yeterki sen üzülme,
senin ellerini actigin bi evlat olmaya calisiyorum
ama becerebiliyormuyum bilmiyorum anne

Sag yanim acimasada, sol yanim acimakta
biliyormusun, hemde hergün, hep ayni saatlerde
sana istedigim bir evlat olamadim ama
ugrasiyorum, cabalaniyorum iste anne,
tek basima bu koskoca dünyda ne gelebilirki elime

Herkesten bin darbe yedim ama,
sana gösteremedim anne
benim icin en kutsal sey sensin
sen benim ilk ve son beyaz güvercin, melegimsin anne
Ve senin adin gecince sol yanim aciyor anne