Anne Şiiri - Osman Aykut Bulut

Var mı ki senden başka
Omzuna yaslayıp başımı,
Sadece gözlerine bakarak;
Sadece kokunu içime çekerek ağlayabileceğim? ..
Ah anne!
Nasıl da öğrettin gözlerinle,
Karşılıksız sevebilmeyi.
Nasıl da başardın her düştüğümde,
Kendimi uçurumun kenarında her hissettiğimde,
Beni sadece bana bakarak iyileştirebilmeyi…

Sev beni anne!
Öp beni yavaşça…
Bana bir kez dokunman,
Gözlerimin içine yalnız bir kez bakman,
Tüm ömrüme yetecek biliyorum.

Tut ellerimi anne!
Karşılıksız sevmeyi öğret bana.
İnsanlara gülmeyi öğret.

Sarıl bana anne!
Sımsıkı, hiç bırakma beni.
Sadık olmayı öğret bana.
Çekip gidenlerin arkasından ağlamamayı,
Ancak her şeye rağmen insanları sevmeyi öğret.
Seni canımdan çok sevdiğim gibi
Bana sevgiyi öğret, anne.
Bana
Sevgiyi öğret,
Anne…