Oturduğum bu yerden o boş masalara baktım,
Hayata, sevgiye artık çok ama çok uzaktım,
En sonunda da yaşamın anlamsızlığını anladım,
Beni ne diye, ne diye doğurdun ANNE…
Bir kimsenin ne camını ne kalbini kırmadım anne,
Bütün yaşamımda sadece gönülden bir sevgi aradım,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta