Anne Şiiri - Buruk Sevinç

Yine başım dumanlı,
Canım sıkılıyor anne.
Her geçen gün seni daha çok özlüyorum.
Yanımda olmanı daha çok istiyorum anne.
Bağrına basmanı, saçlarımı okşamanı istiyorum.
Şimdiye kadar hiç okşamadın
Ama yine de özlüyorum.

Ve pamuk ellerinden öpüyorum.
Gözyaşlarımı siliyorsun,
Ellerini uzatıp 'ağlama yavrum' diyorsun,
İçin ağlamaklı...
Ve mutlu bir hüzünle uyanıyorum,
Uyanmak istemediğim rüyamdan.
Seni çok seviyorum,
Biliyorum sen de beni...
Ama benim kadar değil.
Seni çok özlüyorum anne,
Biliyorum sen de beni...
Ama benim kadar değil.

Hiç yanımda olmadın,
Ama hep yanımda kalmanı istiyorum anne.
Seni nasıl sevdiğimi bilmeden seviyorum,
Sen beni hiç sevmesen de anne...