=Anne= Şiiri - Mehmet Selim Çoban

A nnesiz bir gecanin sabahındayım yine,
N ice çiçekler açıyor ilk güneş ışıklarıyla,
N ame name inlenen kuş cıvıltılarını dinliyorum hasret duygusuyla,
E ylül'ün mor menekşeleri ağlıyor benimle Anne.

S ensizlik nedir bilir misin Anne?
E ndâmını özleyipte görmemek,
N urefşan yüzünü temeşa etmemek,
İ nsana hayat, mutluluk veren sesini duymamak nasıl bir duygudur bilir misin?

Ç ocuksu duygularımı özledim ben Anne,
O lmadığın zaman yanımda sana ağlayşımı,
K arakışlarda sıcacık sevgini özledim.

S abahın ilk ışıkları vururken bakışlarıma;
E flâtun kıvılcımlar düşüyor hayallerime,
V e yine yalnızlık kâbusu sarıyor büsbütün duygularımı,
İ çimi yakıyor, iliklerime işliyor hasretin
Y okluğun yine kor gibi yüreğimde beliriyor
O ysa sen uzaktasın ben de uzakta
R uhumu saran özlemin uykumu kaçırandır,
U mudum yine sana kavuşmaktır,
M evlamdan tek dileğim ise seninle hep beraber olmaktır.
..............................................................................
S ensiz ben büyümeyi, sevmeyi unuttum Anne
E llerim tutmuyor hayatın dallarından,
L aleler gülüyor gülmeyen yüzüme,
İ nsanlar bakmıyor kederli gözlerime
M ağrurum, mahzunum sensiz ANNE.