Anne Şiiri - Şengül Coşaner

Muradıma erişemedim
Yetiştirdiğim güller soldu Anne
Menfaatler dürüstlüğü geçti
Dostlar yalan çıktı Anne

Şimdi o bahçemiz neden yok Anne
Peşinden koştuğum kedilerim nerede,
Burası neresi Anne
Ben maziyi özledim,özledim Anne

Her yaşta dertler çoğaldı
Sorumluluklar ağır geliyor Anne
Uzattığım dallar kırılıyor
Anne gözlerim gülmüyor

Bir sen, bir tek sen
Yaşama sevincim
Beni bırakıp gidersen
Anne ne olur halim

Çektirdiler bize acımadılar
Zalimler, mazlumu geçti Anne
Küçük bir çocuğu kandırır gibi
Avut gönlümü, masallar anlat Anne

Sende gördüm karşılıksız sevgiyi
Anne gel ne olur üzme beni
Varsın çiçekler açmasın bahçemizde
Anne sen gel...gel Anne

Benim mevsimim hep kış Anne
Güneşim doğmuyor artık
Gerçeğe yolculuk ne zaman
Bir ses ver anlat Anne

O mahsun temiz yüzün
Ah yeter gayri üzüldüğün
Bizimde yüzümüz gülsün
Anne talih bizi de görsün