Anne Şiiri - Zihni Ozselmanoglu

Omrunde goremeden bahari,
Verdiler seni yaban ellere,
Anladin o zaman anyayi konyayi,
Henuz yirmisinde degildin sen anne.

Kiz dogdun baban seni okutmadi,
Sen de bir kuluydun yaradanin.
O kadar dayak yedin de hic aglamadin,
Bagrina tas basip sustun sen anne.

Oysa mutlu olmakti senin hakkin,
Bir sokum ekmege muhtac kaldin.
Besleyip buyuttun canima can kattin,
Bir gun bile sikayet etmedin sen anne.

Ben buyudukce sen yaslandim,
Senin diger annelerden yoktu farkin.
Sana doymadan kactim gurbet elere,
Cok ozledim de kavusamadim sana anne.