Anne Şiiri - Müslim Avcıoğlu

Duygularda incelik
Sabırda doruk nokta
Anne kışın bir örtü,
Yazın, gölge sokakta.

Anne doyuran unsur.
Anne sevgi kucağı,
Hep ağlayan gözyaşı
Evin sönmez ocağı..

İçte şefkat yumağı,
Dışarıda aslan olur.
Yavrusuna hep siper,
Hedef kendisi olur.

Canının kıymeti yok
Evlada can feda der.
Tehlike doruğunda
Kendini feda eder.

Hayatın mucizesi
Kendinden bir parça can
O yavrusuna canan
Her damarda aynı kan..

Çocuk için şefkattir.
Çocuk için bir sabır
Çocuk için bir kucak
Ayrılığa vuslattır.

Çocuk dünya neşesi
Çocuk gülümseyen yüz.
Çocuk anneye bakan
Parlak büyük iki göz.

Anne verendir her an
Çocuk alan her zaman
Annelik kimliğidir,
Verirken mutlu olan.

Sar sarmala ve büyüt
Uçup gidecek evlat
Geriye bakmaz olur.
Sonu meçhuldür, heyhat..

07/05/2005 Gaziantep 10,40